![](/media/image/1399/04/22/8386981-images.png)
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| خود مختاری ارتباطی را «میزانی از قدرت و مسئولیت یک سازمان» است که «از طرف سازمان، به کارمندان واحد روابط عمومی اعطا شده است». کارگزاران برخوردار از خودمختاری، اجازه دارند تا کارهای خود را بدون هماهنگ کردن جزییات با مدیریت ارشد سازمان، انجام دهند.
آنان از حمایت مدیریت ارشد برخوردار بوده، به عنوان بخشی از هیأت حاکمه سازمان به شمار آمده و مجوز تصمیم گیری در لحظه را دارند. کارگزارانی که چنین قدرتی ندارند و نمی توانند بدون هماهنگی با مدیریت ارشد و گرفتن تأییدیه از او نسبت به انتشار اطلاعات اقدام کنند، در هیأت حاکمه سازمان جایی ندارند.
«مارا» بر اهمیتِ نقش مدیریتی روابطعمومی و ضرورت قرار داشتن کارگزاران روابط عمومی در حوزه مدیریت ارشد سازمان تأکید ویژه ای دارد. مدیر روابط عمومی باید به عنوان رهبر و مدیر به شمار آمده و به طور بی واسطه به مدیر ارشد اجرایی سازمان گزارش دهد.
خود مختاری ارتباطی تنها زمانی محقق می شود که بالاترین مقام روابط عمومی یک سازمان، جزئی از هیأت حاکمه محسوب شود.
|